ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΣΕ ΜΕΤΡΑ 15 ΔΙΣ!

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΉΣ

ΨΑΧΝΟΥΝ ΤΟ ΧΡΟΝΟ, ΤΟ ΜΙΓΜΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥΣ!

Σε φαρσοκωμωδία έχουν εξελιχθεί οι αλλεπάλληλες συσκέψεις των αρχηγών της τρικομματικής κυβερνητικής οπερέτας, αφού η εγχώρια τρόικα σκέπτεται και συσκέπτεται χωρίς να βγαίνει καπνός.

Είναι αξιοπερίεργο ότι οι Σαμαράς, Βενιζέλος,Κουβέλης ούτε αρνούνται την ανάγκη να παρθούν μέτρα ύψους 15 δισ. ούτε, όμως, προχωρούν στησυγκεκριμενοποίηση τους, παίζοντας καιεμπαίζοντας με το μίγμα, τη συσκευασία των μέτρων, το χρόνο εφαρμογής τους και την επικοινωνιακήδιαχείρισή τους.

Το τελευταίο τέχνασμα στο οποίο καταφεύγουν Βενιζέλος και Κουβέλης σε συνεννόηση μεταξύ τους, η οποία μπορεί να εξελιχθεί και σε κομματική σύζευξη ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, είναι να συμφωνηθεί πρώτα το στρατηγικό πλαίσιο στη βάση του οποίου θα κινηθεί η κυβέρνηση και στην συνέχεια να ενταχθούν εκεί τα μέτρα των 15 δισ.!!!

Όλα δείχνουν ότι Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης -άβουλοι, μοιραίοι και συμφωνοδιαφωνούντες- παίζουν ένα κακόγουστο παιχνίδι σε βάρος του τόπου και του λαού, σέρνοντας τη χώρα από το κακό στο χειρότερο!

Την ίδια ώρα είναι εντυπωσιακό ότι οι τρεις της εγχώριας τρόικας δεν είπαν απολύτως τίποτα για το μέγα σκάνδαλο του ξεπουλήματος της ΑΤΕ στα πιο αδίστακτα και τυφλά ιδιωτικά συμφέροντα αλλά και δεν βρέθηκε ούτε ένας δημοσιογράφος να τους ρωτήσει αν τη σύσκεψη απασχόλησε αυτό το ζήτημα!

Για την πληρέστερη ενημέρωση των αναγνωστών, παραθέτουμε τις δηλώσεις στις οποίες προχώρησαν ο Ευ. Βενιζέλος και ο Φ. Κουβέλης μετά τη συνάντηση που είχαν με τον Α. Σαμαρά στο Μ. Μαξίμου.

Ευάγγελος Βενιζέλος
«Διαμορφώνουμε ένα συνολικό στρατηγικό πλαίσιο, που έχει ως βασικό στόχο να βγάλει τη χώρα οριστικά από την κρίση.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει ν' ανασχέσουμε την ύφεση, να προωθήσουμε μέτρα που τροφοδοτούν την ανάπτυξη, να προωθήσουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές για να γίνει η χώρα ένα κανονικό ευρωπαϊκό κράτος που λειτουργεί υπέρ των πολιτών του, να προχωρήσουμε τις ιδιωτικοποιήσεις και βεβαίως να πετύχουμε τη δημοσιονομική προσαρμογή.

Αλλά η δημοσιονομική προσαρμογή, η μείωση του ελλείμματος πρέπει να λάβει υπ' όψιν της το γεγονός ότι έχουμε ύφεση, δυστυχώς πολύ βαθύτερη από αυτήν που είχαν προϋπολογίσει οι θεσμικοί μας εταίροι. Άρα πρέπει να διαμορφώσουμε κι ένα επικαιροποιημένο μακροοικονομικό πλαίσιο.

Αυτό ήταν το αντικείμενο της συζήτησης. Συμφωνούμε οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί στην ανάγκη ναπροωθηθεί αυτό το συνολικό στρατηγικό πλαίσιο και θα γίνουν όλες οι αναγκαίες κινήσεις.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι, αλλά οι δανειστές ζητάνε 11,5 δις.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η επιμήκυνση είναι προϋπόθεση της δημοσιονομικής προσαρμογής κ. Πρόεδρε;

ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ισχύουν όλα όσα έχω πει, και για την επιμήκυνση και για το αντικείμενο των συζητήσεών μου με την τρόικα την Παρασκευή και για τις κινήσεις που πρέπει να γίνουν.

Αυτό γίνεται επισήμως από την κυβέρνηση. Εμείς βοηθούμε με όποια μέσα διαθέτουμε, και στο επίπεδο των ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων και στο επίπεδο των επαφών μας που έχουμε με διαφόρους παράγοντες και χρειάζεται μια εθνική συσστράτευση στην υπόθεση αυτή.

Το ζήτημα είναι εθνικό και το τονίζω αυτό, γιατί δυστυχώς η αντιπολίτευση και κυρίως η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι αυτή που επενδύσει στην καταστροφή και στο αδιέξοδο, που επιχαίρει αν η χώρα πάει άσχημα. Ε, αυτό δε νομίζω ότι είναι μια υπεύθυνη, εθνική στάση.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το πακέτο μέτρων των 11,5 δις θα προηγηθεί της έναρξης της επαναδιαπραγμάτευσης;

ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Το πακέτο μέτρων των 11,5 δις πρέπει να ξέρετε ότι είναι μία από τις τρειςπαραμέτρους που διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου χρέους, δηλαδή το διατηρούν στο120% περίπου το 2020. Υπάρχουν άλλες δυο παράμετροι οι οποίες είναι ισοδύναμες.

Μία παράμετρος είναι να έχουμε σταθερά θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και η δεύτερη παράμετρος να μείνει το ίδιο ονομαστικό βάρος του χρέους.

Εγώ έχω μιλήσει και για την ανάγκη θετικών ρυθμών ανάπτυξης και για την ανάγκη κάποια στιγμή να συζητήσουμε πιθανότητες και τρόπους μείωσης του ονομαστικού βάρους του χρέους.

Άρα, πρέπει να βάλουμε όλα τα θέματα στα συμφραζόμενά τους. Γιατί αλλιώς τρέχουμε πίσω από σημειακές, αν θέλετε, εκδοχές του προβλήματός μας ενώ το πρόβλημά μας δεν είναι σημειακό, δεν είναι το ένα ή το άλλο σημείο. Το πρόβλημά μας είναι συνολικό, πολιτικό, αναπτυξιακό, διαρθρωτικό. Και επί τη βάσει αυτών των παραδοχών, συζητούμε και αγωνιζόμαστε.

Και δεν πρέπει ν' αγωνιζόμαστε μόνοι. Πρέπει ν' αγωνιστούμε όλοι οι Έλληνες, όλες οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Στα μέτρα καταλήξατε σήμερα κ. Πρόεδρε;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το πακέτο δεν έχει κλείσει κ. Πρόεδρε ακόμα;

ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Όχι, όχι.. Αυτή είναι μια συζήτηση η οποία τροφοδοτείται ένθεν κακείθεν.

Φώτης Κουβέλης

«Τα προβλήματα είναι πολλά, είναι μεγάλα και είναι και ακανθώδη. Για αυτά τα προβλήματα συζητήσαμε και βεβαίως και για το σχεδιασμό αναφορικά με την αντιμετώπιση όλων εκείνων που συνιστούν τις υποχρεώσεις της χώρας.

Έχουμε μπροστά μας τα συγκεκριμένα ζητήματα, αλλά και ταυτόχρονα έχουμε μπροστά μας μια ελληνική κοινωνία, η οποία δεν μπορεί να σηκώσει άλλα βάρη.

Συζητήσαμε και συμφωνήσαμε απόλυτα για το στρατηγικό σχεδιασμό αντιμετώπισης όλων αυτών των προβλημάτων».

Ακολουθούν οι ερωτήσεις

Ερ: Ζητήσατε παράταση για νέα μέτρα;

Απ: Δεν ζητήσαμε καμία παράταση. Η συζήτηση συνεχίζεται και θα συνεχιστεί εντός των αμέσως προσεχών ημερών. Δεν συζητήσαμε για περικοπές , δεν συζητήσαμε για τη λήψη μέτρων. Συζητήσαμε για τα υπαρκτά προβλήματα σε σχέση με την κοινωνία. Εκείνο που μας απασχολεί είναι ο συνολικός σχεδιασμός αντιμετώπισης αυτών των δυο ζητημάτων .

Ερ: Υπάρχει αδιέξοδο στις συζητήσεις;

Απ: Το αδιέξοδο το επικαλείται κάποιος όταν έχει διαφωνήσει. Δεν υπάρχουν διαφωνίες, είμαστε απόλυτα σύμφωνοι στους δυο προηγούμενους άξονες για τους οποίους σας μίλησα .

Ερ: Τίθεται θέμα επιμήκυνσης;

Απ: Σας μίλησα για την ανάγκη ενός στρατηγικού σχεδιασμού. Στο πλαίσιο αυτού του σχεδιασμού βεβαίως είναι και η επιμήκυνση και όπως μάλιστα την έχουμε συμφωνήσει με την προγραμματική συμφωνία σύγκλισης των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση .

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Γ. Βαρουφάκης:«Η πτώχευση είναι πραγματικότητα»

Η Ελλάδα έχει πτωχεύσει, οι τράπεζές της επίσης, υποστηρίζει ο καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου Αθηνών Γ. Βαρουφάκης. Η λύση, κατά την άποψή του, βρίσκεται στην άρνηση αποπληρωμής του ομολόγου που λήγει στις 20 Αυγούστου, ενώ για την περίφημη επιμήκυνση εκτιμά ότι καθιστά την πτώχευση πιο... σίγουρη.

Αναλύει πώς η Ευρωζώνη θα μπορούσε να βγει από την κρίση και επιμένει ότι «το πουλόβερ θα ξηλωθεί γρήγορα», μόλις η πρώτη χώρα ανοίξει την πόρτα της εξόδου από την Ευρωζώνη. Είναι έντονα επικριτικός απέναντι στα «επιτεύγματα» της κυβέρνησης Παπαδήμου-Βενιζέλου, ενώ λέει πολλά και για την υπόθεση Σάλλα.

Εκτιμάτε, κ. Βαρουφάκη, ότι η Ευρωζώνη θυσιάζεται στο βωμό των επερχόμενων γερμανικών εκλογών; Εκτιμώ ότι η Ευρωζώνη θυσιάζεται στο βωμό της άρνησης του γεγονότος ότι δομήθηκε με τρόπο που δεν μπορούσε να αντέξει μια μεγάλη χρηματοπιστωτική κατάρρευση όπως εκείνη του 2008. Ιδίως οι πλεονασματικές χώρες εντός της Ευρωζώνης, και όχι μόνο η Γερμανία, πίστεψαν ότι ήταν δυνατόν να επωφεληθούν μακροπρόθεσμα από την εξαφάνιση των συναλλαγματικών αυξομειώσεων με την περιφέρεια χωρίς να δημιουργηθεί, παράλληλα, ένας ικανός μηχανισμός ανακύκλωσης των πλεονασμάτων.


Τώρα που αποδεικνύεται ότι κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν και ότι ο μηχανισμός ανακύκλωσης των πλεονασμάτων αποτελεί προαπαιτούμενο για την επιβίωση της Ευρωζώνης, δεν είναι διατεθειμένοι να τον δημιουργήσουν, προτιμώντας σε τελική ανάλυση τη διάλυσή της. Σε αυτό το πλαίσιο, ο ορίζοντας που δημιουργούν οι επόμενες βουλευτικές εκλογές στην Ομοσπονδιακή Γερμανία αποτρέπει την κ. Μέρκελ από το να αποδεχτεί τα ελάχιστα που απαιτεί η διάσωση της Ευρωζώνης και, κατ’ επέκταση, της Ε.Ε. Υπάρχει, ωστόσο, οδός διαφυγής για την Ευρώπη;

Και βέβαια. Με τρία απλά βήματα: Πρώτον, επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών απευθείας από τον EFSF, με παράλληλη υπαγωγή τους στην επιτήρηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), η οποία να μπορεί να τις κλείνει όταν κρίνονται μη βιώσιμες. Δεύτερον, ενοποίηση του κατά Μάαστριχτ νόμιμου χρέους όλων των χωρών-μελών της Ευρωζώνης. Τρίτον, ένα επενδυτικό New Deal για την Ευρώπη το οποίο θα εκπονήσει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) και το οποίο θα χρηματοδοτήσουν από κοινού η ΕΤΕπ και η ΕΚΤ με εκδόσεις ομολόγων έργων (τα οποία θα αποπληρώνονται από τα έσοδα των έργων).

Οι συνέπειες της επιμήκυνσης Και η Ελλάδα; Ακούει ο πολίτης σενάρια –και πάλι– για χρεοκοπία, για αναδιάρθρωση χρέους, για έξοδο από το ευρώ, και δεν ξέρει τι απ’ όλα αυτά θα είναι για εκείνον λιγότερο κακό... Να δούμε τα επιμέρους σενάρια πιο αναλυτικά; Και πρώτα την περίφημη επιμήκυνση. Έχετε γράψει ότι στο τέλος αυτής της επιλογής βρίσκεται η... δραχμή. Γιατί, κ. καθηγητά; Όταν το χρέος σου είναι μεγαλύτερο από τα δυνητικά σου έσοδα (τωρινά και μελλοντικά), έχεις πτωχεύσει. Τελεία και, δυστυχώς, παύλα. Αν σου δανείσουν κι άλλα ποσά, απλώς καθυστερείς την πτώχευση (καθώς χρησιμοποιείς τα δανεικά για να αποπληρώνεις τις δόσεις των προηγούμενων δανείων), εξασφαλίζοντας όμως ότι όταν θα έρθει (η πτώχευση), το «μπαμ» θα είναι μεγαλύτερο.

Μια επιμήκυνση ισοδυναμεί με νέο δανεισμό: Πας στην τράπεζα και συμφωνείτε ότι θα πληρώνεις μικρότερες δόσεις κάθε μήνα, καθώς «δεν βγαίνεις». Η τράπεζα όμως προσθέτει κι άλλους τόκους, τους οποίους θα πρέπει να αποπληρώσεις στο μέλλον. Είναι σαν να δανείστηκες κι άλλο ένα ποσό. Στην περίπτωση ενός ατόμου, αυτό μπορεί να βοηθήσει εφόσον προσμένει αύξηση του εισοδήματος.


Όμως στην περίπτωση του κράτους μια τέτοια επιμήκυνση (ένας νέος τέτοιος δανεισμός) δίνεται από την τρόικα υπό τον όρο ότι θα... μειώσει το εθνικό εισόδημα στο εγγύς μέλλον αλλά και μακροπρόθεσμα (η λεγόμενη εσωτερική υποτίμηση). Άρα μια επιμήκυνση όχι μόνο δεν αποτρέπει την πτώχευση, αλλά την καθιστά πιο σίγουρη. Οι επενδυτές το γνωρίζουν αυτό και απέχουν από κάθε σοβαρή παραγωγική επένδυση, μια κίνηση που φέρνει την πτώχευση ακόμα πιο κοντά.

Να γιατί λέω και ξαναλέω ότι αν είναι να έρθει η πτώχευση του Δημοσίου, είναι καλύτερα να έρθει πιο νωρίς – π.χ. τον Ιανουάριο του 2010, αν μπορούσε! Εμείς αυτό που καταφέραμε είναι να πτωχεύσει επισήμως το ελληνικό Δημόσιο το Μάρτιο του 2012 και, παράλληλα, το δημόσιο χρέος να παραμείνει μη βιώσιμο. Δεν έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο στην οικονομική ιστορία.

Το κατάφερε όμως η κυβέρνηση Παπαδήμου-Βενιζέλου. Έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ συνεπάγεται και διάλυση της Ευρωζώνης, ή μήπως όχι; Και αν ναι, γιατί ο κ. Ρέσλερ εμφανίζεται τόσο... άνετος με το ενδεχόμενο απομάκρυνσης της χώρας μας από την Ευρωζώνη; Πράγματι, μια οποιαδήποτε έξοδος θα σημάνει τη διάλυση της Ευρωζώνης. Η φυγή κεφαλαίων από τις υπόλοιπες αδύναμες χώρες θα είναι τέτοια που δεν θα αντέξουν εντός της Ευρωζώνης χωρίς να καταστρατηγήσουν τη βασική αρχή της Ε.Ε. για ελεύθερη μετακίνηση κεφαλαίων. Το πουλόβερ θα ξηλωθεί γρήγορα.

Όσο για την άνεση του κ. Ρέσλερ, δύο είναι οι πιθανές εξηγήσεις: είτε εκφράζει τα συμφέροντα γερμανικών τραπεζών που δεν βλέπουν με κακό μάτι την επιστροφή της Γερμανίας στο μάρκο (καθώς έτσι ένα τσουνάμι ξένων κεφαλαίων θα ξεσπάσει προς αυτές) είτε είναι εντελώς ηλίθιος. Διαλέξτε εξήγηση. Διαβάσαμε όμως και συστάσεις εκ μέρους σας προς τον νέο τσάρο της οικονομίας. Έχει τελικά τα περιθώρια το οικονομικό επιτελείο, η ελληνική κυβέρνηση εν γένει, για κάτι που θα αλλάξει τη ρότα του...

Τιτανικού ή μήπως οι τύχες μας είναι ολοκληρωτικά πλέον στα χέρια άλλων; Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση έχει στενά περιθώρια ελευθερίας. Το τελευταίο χαρτί μας είναι να αρνηθούμε την αποπληρωμή του ομολόγου της 20ής Αυγούστου που κατέχει η ΕΚΤ, εφόσον δεν έχει συμφωνηθεί έως τότε με την τρόικα ένα νέο πρόγραμμα για την Ελλάδα, που να δίνει στη χώρα μας έστω και μια αμυδρή ελπίδα ότι θα παραμείνει στην Ευρωζώνη.

Πέπλος σιωπής για τον κ. Σάλλα Μία από τις παραμέτρους της κρίσης είναι το τραπεζικό σύστημα. Θα ήθελα να ρωτήσω εν πρώτοις πόσο σταθερό είναι, κατά την άποψή σας, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, αν μπορεί να είναι ήσυχος ο μικροκαταθέτης... Οι ελληνικές τράπεζες είναι παντελώς πτωχευμένες. Κρατούν τις πόρτες ανοιχτές και τα ΑΤΜ να λειτουργούν από τη ρευστότητα που τους παρέχει η ΕΚΤ.

Κανείς δεν δικαιούται να είναι ήσυχος ως προς αυτές, όταν η Ευρωζώνη κινδυνεύει, όπως σήμερα, και η Ελλάδα φέρεται ως ο πρώτος αποδιοπομπαίος τράγος. Γράψατε τις προάλλες και για τον «πέπλο της σιωπής». Τι αφορά; Ποια η δική σας προσέγγιση στο θέμα αυτό; Μπορείτε να μπείτε στο πρόσφατο άρθρο μου στο protagon.gr, που αναφέρεται διεξοδικά στο θέμα. Περιληπτικά, αναφέρεται στην καταγγελία του πρακτορείου Reuters για μια κυνική προσπάθεια του κ. Σάλλα να παραβιάσει τις βασικές αρχές της επανακεφαλαιοποίησης της Τράπεζας Πειραιώς, παρουσιάζοντας έναν σαθρό και σκοτεινό δανεισμό (μέσω offshore εταιρειών της οικογένειας Σάλλα) από μια άλλη πτωχευμένη τράπεζα, τη Marfin του κ. Βγενόπουλου, ως νέα κεφάλαια που εισέρευσαν στην Τράπεζα Πειραιώς.

Όσο για τον «πέπλο της σιωπής», η έκφρασή μου αυτή αφορούσε την ενδιαφέρουσα παρατήρηση ότι η καταγγελία αυτή από το έγκυρο Reuters δεν αναφέρθηκε πουθενά σε «σοβαρές» εφημερίδες, όπως «Το Βήμα», ενώ ακόμα κι εκεί που σχολιάστηκε (π.χ. στην «Καθημερινή») οι τίτλοι που δόθηκαν ήταν παραπλανητικοί (π.χ. «Σύγκρουση του κ. Σάλλα με το Reuters», λες κι αυτό ήταν το ζήτημα). Όλοι αυτοί οι καλοί δημοσιογράφοι που «κόπτονται» για τη χρηστότητα των δημόσιων και των ιδιωτικών ηθών ξαφνικά κατάπιαν τη γλώσσα τους. Η πτωχοτραπεζοκρατία στο αποκορύφωμά της!

Γ. Βαρουφάκης

Σχολιάστε μέσω του προφίλ σας στο Facebook

Πηγή: Γ. Βαρουφάκης:«Η πτώχευση είναι πραγματικότητα» - RAMNOUSIA